To była pierwsza możliwość spotkania wszystkich czworga kandydatów na prezydenta Bydgoszczy z mieszkańcami miasta. Debatę w Bibliotece UKW zorganizował 26 marca Wydział Nauk o Polityce i Administracji. W debacie uczestniczyli –przedsiębiorczyni Maja Adamczyk (Europejska Lewica), obecny prezydent Bydgoszczy Rafał Bruski (KO), radna, wiceprzewodnicząca Rady Miasta z KO Joanna Czerska-Thomas (Trzecia Droga), poseł PiS Łukasz Schreiber (Bydgoska Prawica).
Organizacyjnie debatę podzielono na trzy rundy pytań: zadawane kandydatom przez osobę prowadzącą, pytania wzajemne i pytania od publiczności. Dodać trzeba, że sala udostępniona przez bydgoską uczelnię wypełniona była publicznością po brzegi.
Dzień wcześniej redaktor Marcin Kupczyk przepytywał tychże kandydatów na antenie Polskiego Radia PiK w ramach debat prezydenckich z pięciu miast województwa. Z natury rzeczy tykający zegar odmierzający czas wypowiedzi uczynił ją bardziej statyczną i monotonną. W UKW były warunki na poznanie kandydatów na prezydenta w bardziej spontanicznych i dynamicznych starciach na poglądy. Wiadomo, że każdy z nich z założenia chciałby uczynić Bydgoszcz lepszą niż jest dziś i poprawić życie mieszkańców.
Charakterystyczne było, ustawienie trzy na jednego, czyli krytykowanie obecnego prezydenta, bo przecież już rządził i ma za sobą dokonania i niedoskonałości rządzenia. On sam zręcznie odpierał ataki, gdyż nikt, jak on nie znał realiów rządzenia, zaś pozostali mogli śmielej formułować swoje marzenia o tym, co chcieliby zrobić. Rafał Bruski wiedział, że mocną stroną włodarza miasta są bliskie kontakty z mieszkańcami, konsultowanie zamierzeń i konfrontowanie ich z możliwościami, czyli miejską kasą. Wiedział, że mocno ograniczyło realizacje jego planów pozbawienie miasta 500 mln zł dochodów przez rozwiązania podatkowe rządu PiS. Może dlatego właśnie skoncentrował się na rozwinięciu planów inwestycyjnych, bo można już liczyć na nowe miliardowe kwoty dla Bydgoszczy.
„Idzie nowe” – to motto propozycji Joanny Czerskiej-Thomas, choć sama już uczestniczyła w zarządzaniu miastem. Może właśnie dlatego wie, co można poprawić, jak wydobyć nowe moce z kadr urzędniczych, jak uważniej słuchać obywateli, czyli obiecuje konsekwentne rządzenie gospodarnej kobiety.
Mniej o takich konkretach wiedziała kandydatka Europejskiej Lewicy Maja Adamczyk, a jej program wywodził się z doświadczeń młodego przedsiębiorcy, prowadzącego biznes w Bydgoszczy. Ambitnie jednak postulowała (i deklarowała wiedzę, że da się to zrobić) odebranie Toruniowi i UMK bydgoskiego Collegium Medicum.
Łukasz Schreiber usiłując dopiec krytyką R. Bruskiemu nie zyskiwał sympatii publiczności, a postulat przywrócenia w Bydgoszczy wielkich imprez, oddanych Toruniowi dał się zapamiętać najbardziej.
Wszyscy wykazywali troskę o czyste powietrze, rekultywację terenów po Zachemie, zielone otoczenie ulic i osiedli, remonty dróg i poprawę komunikacji (może darmowej).
Na sali zasiedli m.in. kandydaci Lewicy do władz samorządowych miasta. Umieszczeni na listach Koalicji Obywatelskiej, w wyniku międzypartyjnego porozumienia (PO i Nowej Lewicy w Bydgoszczy) z 17 lutego 2024 r. wspólnie uznali, że popierać będą kandydata KKW KO na preyzdenta Bydgoszczy, czyli Rafała Bruskiego i po debacie poglądu nie zmienili. Na zdjęciach: Izabela Nowicka, Wioletta Nowacka, Monika Pociot, Adrian Czyżewski, Anna Mackiewicz, Zdzisław Tylicki.
Wspierali swoich sekretarze Nowej Lewicy – wojewódzki Zbigniew Welenc, miejski – Przemysław Biegański oraz wiceprzewodnicząca Rady Miejskiej Nowej Lewicy Magdalena Durczak, która startuje w wyborach do Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego, wspólnie z widocznym na fot. Robertem Gabineckim w okręgu nr 1 (Bydgoszcz).
Fot. uczestników
Opr. nim, 26 marca 2024 r.